Laatste dagen

Hee allemaal:)

Nog een laatste update voordat ik morgen weer in het vliegtuig naar Amsterdam stap. Aan de ene kant heb ik zin naar huis te gaan en iedereen weer te zien, aan de andere kant ga ik het avontuur en de vele ervaringen missen.

Na mijn relax dag in Mui Ne, vertrok ik vrijdag naar Ho Chi Min. Weer een hobbelige bobbelige busrit van 6u. Eenmaal in Ho Chi Min aangekomen had ik geen idee waar ik was, dus ik besloot gebruik te maken van een Xe Om. Helaas was dit niet de beste chauffeur die hier in Vietnam rond rijdt. Hij week te laat uit voor een andere scooter, waardoor ik mijn been lelijk brandde aan de uitlaat. Eerst dacht ik het gaat nog wel, gewoon hop naar het hostel, inchecken, tas dumpen. Toen kwam ik een Australische jongen tegen die ook geneeskunde studeert, maar dan een aantal jaar verder dan ik. Hij zei dat het toch wel erg groot was en we op zoek moesten naar een dokter. Gelukkig besloot hij me te vergezellen op onze zoektocht naar een ziekenhuis. Eerst zat ik in een nieuw, luxe uitziend ziekenhuis, maar ze zeiden dat dit alleen voor zwangeren was en wezen me een ander adres. Dit ziekenhuis leek rechtstreeks uit de jaren 50 te komen, of nog verder terug. Het zag eruit als een soort bunker, lekkende kranen en ventillatoren die rammelden. Gewoon alles wat je kan bedenken maar dan nog erger. Voor ik van de schrik bekomen was stond de dokter al voor mijn neus. Hij sprak helaas niet meer engels dan hello en thank you, maar probeerde toch een hele anamnese af te nemen. Uiteindelijk schreef hij een recept voor antibiotica uit en iets tegen ernstige leverschade bij mega brandwonden ?!(kwamen we later toen we wifi hadden en het konden opzoeken pas achter:P). Ook liet hij ons 200.000 dong betalen en voordat ik om een bon kon vragen was hij al weg. Die 200.000 dong waren sowieso illegaal bedachten we ons later. Ik baalde natuurlijk van het gevoel afgezet te worden en dat het zo'n oneerlijke arts is (zoals ik dus later duidelijk niet wil worden), maar ach het is minder dan 8 euro dus ik besloot er niet meer achteraan te gaan. Braaf liepen we met mijn recept naar de apotheek, waar we ook nog verband en ontsmettingsmiddel haalden. Gewapend met deze uitrusting ging ik terug naar het hotel, klaar om infecties te voorkomen.

De volgende dag vertrok ik alweer op tijd richting Vinh Long, een plaats in de Mekong Delta. Ik had besloten geen tour te boeken, maar er op eigen houtje naartoe te gaan en had een homestay geboekt. Onderweg had ik wel even spijt van deze dappere actie, omdat ik overal gewoon op een busstation neergezet werd met tientallen dezelfde grote rode bussen en niemand buiten de hotels spreekt Engels. Gelukkig kwam het allemaal goed en na een rit met een taxi, min busje, grote bus, taxi, veerpont en als laatste Xe Om, kwam ik bij de homestay aan. De homestay lag niet in Vinh Long zelf, maar op een eiland ernaast, An Binh. Bij de homestay aangekomen voelde ik me gelijk helemaal op mijn gemak. Prachtige natuur, hangmatten, terrasjes, grote tuin en overal water. De hartelijke ontvangst van de eigenaar en de verassing dat ik in een prive kamer geinstalleerd was maakten het nog beter. Die middag besloot ik rustig aan te doen. Ik wandelde wat rond door de omgeving, las een boek in 1 van de hangmatten en dronk een drankje bij het water. Ik ontmoette een aardig Fins koppel, waarmee ik nog een fietstochtje maakte en heerlijk dineerde. Om 21u vertrokken we allemaal naar onze kamers, moe van de dag.

De volgende dag om 6u vertrok de boottocht naar de drijvende markten. Ik deelde deze boot met een Frans Canadees gezin en een deens koppel uit het hostel. We kregen heerlijk brood, omelet, fruit, koffie en thee op de boot. Het is hier niet lang donker zoals in nederland, de zon is al op om 6u dus we konden gelijk op pad. De natuur en het water waar we vaarden was prachtig. De drijvende markt hier stelde eerlijk gezegd niet heel veel voor, wat boten met fruit, vlees en groente en dat was het wel, maar de tocht er naartoe was heerlijk. Hierna gingen we over naar kleine roeiboten. Dit zijn niet de roeiboten die ik ken uit Nederland, maar hier staat 1 vrouw achterop met 2 riemen waarmee ze vooruit roeit. We vaarden met de roeiboten door kleine kanalen, weer met prachtige natuur. Eenmaal terug in de homestay besloot ik een ronde te fietsen over het eiland. Dit is in ruim een uurtje gedaan en ik at de meest lekkere vegegarische noedelsoep tot nu toe en ik dronk ijs koffie en ijs thee (wat hier letterlijk warme koffie en thee is, afgekoeld door ijsklontjes, niet de zoete ice tea uit de supermarkt isaac;P). Eenmaal terug in de homestay ging ik weer relaxen in de hangmat, eten en op tijd naar bed. De dag erna ging ik weer terug naar Ho Chi min. Het Frans Canadese gezin reisde met me mee, zodat ik niet alles zelf hoefde uit te zoeken en we gewoon rustig konden zitten.

In Ho Chi Min aangekomen checkte ik in bij mijn guesthouse, om vervolgens gelijk de stad te gaan verkennen. Ho Chi Min is een stuk moderner dan Hanoi, met grote straten, veel flats en nieuwe gebouwen. Makkelijk om in rond te lopen, ik verdwaalde niet continue zoals in Hanoi, maar wel minder sfeervol. In niet te lange tijd had ik de 'Notre Dame', het postkantoor , Paleis en Ben Tanh markt bekeken en ook nog eens de winkeltjes en restaurantjes. Ik kwam erachter dat 1 dag eigenlijk wel genoeg is om alle bezienswaardigheden te bekijken en had geen spijt van mijn keuze om langer in Mui Ne en de Mekong Delta door te brengen.

Vandaag vloog ik van Ho Chi Min weer terug naar mijn oude vertrouwde Hanoi. Een vlucht om niet meer te vergeten zeg ik maar. De Aziatische vrouw naast me zat helemaal met haar benen over die van mij heen, haar arm lag ongeveer in mijn schoot. Toen we geland waren begonnen ze aan me te trekken, me te slaan en naar me te schreeuwen dat ik hun bagage uit het bagage ruim moest pakken omdat ik lang was. Toen in de airport shuttle bus greep ze zich aan mijn T-shirt vast als ze dreigde te vallen, waardoor mijn T-shirt helemaal uitrekte en ik met zeer veel inkijk in de bus stond. Ik had het helemaal gehad en toen de bus er was rukte ik me los en stormde ik weg. Dit zijn dingen die ik zeker niet ga missen als ik weer terug in Nederland ben, iedereen heeft hetzelfde idee van een grote persoonlijke ruimte;)

Nu ben ik weer in Hanoi, in het hostel waar ik de eerste week ook verbleef. Het voelde goed weer in de oude vertrouwde straatjes rond te kunnen struinen, lekker wandelen rond het mooie Hoan Kiemmeer. Ook het feit dat ik geld uit moet geven, omdat ik het na morgen toch niet meer kan gebruiken en het niet de moeite is om het om te wisselen, voelde goed. Een drankje hier, ijsje daar, nog een souveniertje extra, zo liep ik door de straten. Inmiddels is het bijna tijd voor mijn laatste hapje eten bij een straattentje, voordat ik mijn tas ga pakken en me voor ga bereiden op de reis terug. Morgen om 9.30u vertrek ik naar het vliegveld. Dan vlieg ik om 13 u naar Kuala Lumpur, waar ik 6.5u (!) moet wachten, om vervolgens om 6.30 aan te komen in Amsterdam. Voor de goede rekenaar onder ons, dit is een reis van 27u met taxi erbij, dus niet echt iets waar ik naaruit kijk:p Ik ga dus maar op tijd naar bed en begin uitgerust en goedgezind aan de lange trip:)

Tot snel weer in Nederland allemaal!!!

Easy rider tour

Hallo allemaal, daar ben ik weer:)

helaas nu niet van een computer maar moet ik op mijn mobiel het typ werk doen, dus ik zou het wat korter en bondiger houden;) Maar wat een avonturen heb ik weer beleeft afgelopen dagen achterop de motor bij Hau! Zondag ochtend pikte hij me op van het hotel en begonnen we aan onze tocht. De zon brandde op ons hoofd dus een verfrissend windje tijdens het rijden was heerlijk. Die dag reden we van Nha trang naar het Lakmeer. We begonnen langs de oceaan en reden langs een prachtig vissers dorpje. Tientallen gekleurde bootjes voor de kust, werkelijk een prachtig gezicht. Na een korte stop vervolgden we de rit. We reden natuurlijk niet over de saaie grote weg, maar we gingen over kleine bergweggetjes langs dorpjes en bijzondere plaatsen. Hau stopte bij alle interessante dingen die hij zag en hij wist me veel te vertellen. In de kleine dorpjes werd ik door alle ogen nieuwsgierig aangestaard. Eerst nog wat onwennig maar al gauw begon ik eraan te wennen en negeerde ik het gestaar gewoon. Ik was voor hun net zo interessant als zij voor mij. Na een hobbelige bobbelige tocht kwamen we eind van de middag aan bij het Lakmeer, een prachtig uitgestrekt meer van wel 5 km lang. Aan dit meer lag een dorp van de Hmong stam. Kenmerkend voor deze stam zijn de langwerpige houten huisjes op palen dus daar stond et dorp vol mee en ook onze homestay was helemaal in stijl. Bij deze stam zijn de ollen omgedraaid en heeft de vrouw het vor het zeggen. Grappig om te merken dat er een paar stammen zijn in Vietnam waar dat het geval is. Nada we een prachtige zonsondergang hadden bekeken en lekker hadden gegeten, lagen we al vroeg in bed, uitgeput van alle indrukken.

de volgende dag om 8u zouden we weer vertrekken. Eerst kregen we nog wat olifanten te zien. Hun grootte was erg indrukwekkend. We begonnen weer aan onze tocht, richting Dalat dit keer. Het landschap was weer heel anders dan gister, meer hooggebergten, maar de ervaring was weer even geweldig. Hau nam me mee naar een koffie plantage, een zijde fabriek (ik kreeg de kriebels van al die kruipende rupsen), naar een prachtige waterras met weinig toeristen en hij stopte weer bij elk interessant ding hij zag onderweg. S avonds kwamen we aan in Dalat, waar ik ik een hostel verbleef. In het hostel ontmoette ik wat mensen en de eigenaar nam ons mee naar een locale bbq plek, waar ze struisvogel en krokodil serveerden. Het klinkt interessanter dat het was, maar et was zeker een gezellige avond.

De volgende dag zou Hau me de omgeving van Dalat laten zien. We bezochten eerst het crazy house, wat idd erg crazy gebouwd was. Vervolgens gingen we naar een waterval. Een prachtige waterval,maar helaas erg toeristisch. Je kon in een achtbaan karretje de berg af scheuren richting de waterval, wat wel weer grappig was. Hierna bezochten we een pagode gebouwd uit mozaïek van scherven. Heel kleurrijk om te ziem. Hau wist me veel te vertellen over het boedistime, dus een leerzame trip. Hierna bezochten we een thee plantage en het groene dorp. Dit is niet ech een groen dorp, maar zijn honderden kassen waarin ze bloemen fruit en groente verbouwen, uitgestrekt over de bergen. Vervolgens bezichtigde ik het bloemen park. dalat is bekend om haar bloemen, wat zeker te zien was aan alle bloemen en planten en kleuren die hier te zien waren. Even een rustig en ontspannen pleke om rond te lopen. Zoals overal in Vietnam was deze plek erg romantisch aangekleed, waardoor ik Eelco toch wel even erg miste. Als laatste die dag bezochten we de vallei van de liefde. Dit klinkt dan weer romantischer dan het waS. Je had een prachtig uitzocht op een meer, maar da was et wat mij betreft ook. Ik verbaasde me ver alle plastic prul waarmee het hele bos was verpest tot een soort kinderspeel plaats of ik weet niet waar het op leek. Gelukkig vonden de Aziatische mensen het wel leuk en zag je overal mensen selfies maken met een plastic vlinder of plastic hert, het liefst nog een peace teken makend met hun handen:p na deze dag vol activiteiten was ik bekaf. Ik vroeg dan ook Hau me naar het hotel te brengen waar ik de avond lezend doorbracht en al om 9u lag te slapen als een baby.

de vierde en laatste dag van de easy rider tour was alweer aangebroken n om 8.30u gingen we op pad, naar mui ne dit keer. Ik begin mijn dag met een Jack aan tegen de vroege berg kou in Dalat, en eindigde de dag zwetend in een hemdje van de hitte, een groot verschil. Onderweg reden we weer langs prachtige uitzichten en meren. In Mui ne bezochten we de witte en de gele zandduinen, wat hier een echte bezienswaardigheid was. Ploeterend door et zand in de hitte waande ik me in de woestijn, maar het was mooi om te zien. Na 4 dagen was ik weer aangekomen bij de prachtige oceaan met zijn groen blauwe kleur. We passeerden mui ne et vissers plaatsje. Weer tientallen bootjes drijvend voor de kust. Hierna zette Hau me af bij mijn hostel en moesten we helaas afscheid nemen na 4 geweldige dagen.

In het hostel ontmoette ik gelijk de Australische Sarah en samen brachten we de avond kletsend, etend en cocktails drinkend door. Voor $8 per nacht is dit een geweldig hostel. Het beste tot nu toe. Heel luxe en schoon allemaal, maar ik heb dan ook gehoord dat hij slechts 6 maanden open is. Bij het hostel zit een geweldig zwembad, dus vandaag besloot ik een relax dagje aan het zwembad te houden. Ik heb gezwommen, in de zon gelegen, een boekje gelezen, gedronken en lekker gegeten in het restaurantje bij het hostel. Vanavond ga ik met een groepje ergens wat drinken en naar live muziek luisteren. Een ultiem relax dagje om me op te laden voor het laatste deel voor mijn reis. Morgen neem ik de bus naar Ho Chi Min city. Van daaruit wil ik nog 2 of 3 dagen in de Mekong Delta doorbrengen, voordat ik weer in het vliegtuig naar huis zal stappen.

Hoi An

Hallo allemaal!

Daar ben ik weer, vanuit Nha Trang inmiddels:) Ik zal jullie wat vertellen over de afgelopen dagen. Het laatst wat jullie van mij hadden vernomen, was vanuit Hanoi, dinsdag 13 januari. Die dag was echt een dag van relaxen en bijkomen. Een heerlijk zonnetje scheen over de stad, wat alles een ontspannen sfeer gaf. Ik heb mijn dag doorgebracht met winkeltjes verkennen en een boek lezen aan het Hoan Kiem meer, genietend van de zon op mijn gezicht, een ijsje in mijn hand.

Woensdag was voor mij een dag van reizen. Ik nam het vliegtuig naar Danang, wat slechts een uur in beslag neemt. Maar eerst moest ik een uur met de taxi van het hostel naar het vliegveld, toen had het vliegtuig vertraging en zat ik daar te wachten, vervolgens nog een uur van het vliegveld in Danang naar mijn homestay in Hoi an, dus uiteindelijk was ik er bijna de hele dag aan kwijt. Om 17u arriveerde ik dan eindelijk in mijn homestay in Hoi an. De homestay was een hele fijne plek om te verblijven, gerund door lieve mensen met een klein meisje van net 1 jaar die schattig door het huis kroop. Ik had contact gehad met de Australische Natalie en haar moeder die ik ontmoet had in Ha Long Bay, zij waren een dag eerder al in Hoi An aangekomen. We ontmoetten elkaar bij het, goed aangeschreven door The lonely planet, dus drukke, restaurant 'The mermaid', waar we genoten van een heerlijke maaltijd.

De volgende dag was ik al vroeg op pad. Ik had zin om Hoi An te verkennen, het stadje waar iedereen vol lof over praat. Ik had hoge verwachtingen, maar Hoi An heeft ze waargemaakt. Werkelijk een prachtig stadje. Een stuk kleiner en rustiger dan het drukke Hanoi, wat voor mij een opluchting was. Schattige straatjes vol winkels waar ze lampionnen verkopen of kleren maken. Ook hier trof ik weer veel mensen die erg hun best deden dingen te verkopen, vrouwen die je meesleurden naar hun winkels waar ze probeerden je een zelfgemaakt pak aan te smeren, oudere vrouwen die met schelle stemmen schreeuwden heeeeee motorboaaaaat! Het valt me op wat een schelle hoge stemmen de Vietnamezen hebben. Het dringt werkelijk overal doorheen. Ik heb gelukkig alles kunnen ontwijken en zonder iets te kopen heb ik me door de straten voortbewogen. Vanuit de homestay kon je voor slechts $1 per dag een fiets huren. Ik voelde me net als thuis, hoe ik op mijn fiets de omgeving verkende. De Vietnamezen vonden het maar raar als ik zei waar ik verbleef. En dan ben je helemaal hierheen gekomen op je fiets? Maar dat is super ver! In werkelijkheid was het slechts op 20 minuten fietsen afstand, dus voor ons Nederlanders een kippen stukje. 's Middags ging ik op mijn fiets naar het strand. Voor mij de eerste keer dat ik een uitgestrekt strand zag vol met palmbomen. Ook hier kwam ik weer Natalie en haar moeder tegen. Samen strekten we ons uit op 1 van de vele ligbedden en kwamen tot rust bij het geluid van de golven.

Terug in de Homestay ontmoette ik 2 franse mensen, waarmee ik 's avond ging eten en Hoi An verkende bij avond. In het donker was het zelfs nog mooier. De lampionnen die aan elk restaurant en elke winkel hangen geven de stad een hele gezellige sfeer. Jullie zullen het ook zien als je de foto's bekijken, maar al die lampjes zijn werkelijk prachtig.

De volgende dag nam ik rustig de tijd om wat te relaxen. Ik bleef tot 9u in bed liggen, wat vergeleken met alle andere dagen echt enorm uitslapen is. Daarna een lekker ontbijt en een rondwandeling door de stad. Ook nu weer kwam ik Natalie en haar moeder tegen. Je hebt het misschien al door, maar Hoi An gaf me echt een dorpsgevoel. Elke keer kom je weer dezelfde mensen tegen, (ook als je het niet zou willen). Nu vond ik het erg gezellig en we gingen naar een biologisch dynamische winkel (ja ook die hebben ze hier), waar we een smoothie en een chocolade chilli brownie namen, verrukkelijk. Een goede manier om afscheid te nemen van het tot nu toe favoriete stadje Hoi An.

's Avonds vertrok mijn bus naar Nha Trang. De nachtbus, weer een geheel nieuwe ervaring. In nederland zijn zulke bussen om allerlei veiligheidsredenen vast niet toegestaan. Je zit in een soort liggende stoel, met je benen recht vooruit in een bak. Je rugleuning kan bijna helemaal plat zodat je kan slapen. Wat ik erg vreemd vond, deze bussen zijn waarschijnlijk ontworpen door toeristen, maar toch zijn ze ingericht voor kleine mensen. Ik kon mijn benen al net niet strekken, laat staan alle lange mannen die ook in de bus zaten. Met hun knieen gebogen probeerden ze het zichzelf toch nog comfortabel te maken, wat maar half lukte. Nog een puntje van aandacht voor deze nachtbus, de rij skills van de chauffeur. Ik weet niet of het aan deze chauffeur lag of dat ze allemaal zo zijn, maar wat een gekte. Elke 3 seconde werd er luid geclaxoneerd, en dan niet kort maar een enorm lang hard geluid, of gewoon 6 keer achter elkaar. Ik dacht dit houd wel op als het nacht wordt, maar helaas het ging de hele nacht door. Dit in combinatie met de vele hobbels en bobbels op de weg maakte het onmogelijk om te slapen, maar het was goedkoop en het spaarde weer een overnachting uit.

Nu ben ik aangekomen in Nha Trang, een echte badplaats, maar helaas is het net vandaag geen stralend weer. Zelf vind ik dat niet heel erg, want ik heb sinds gistermiddag heel erge buikpijn. Ik hoef niet telkens naar de wc te rennen, maar ik heb gewoon een onophoudelijke kramp al meer dan 24u lang. Ik probeer vandaag maar wat te slapen en doe rustig aan, dan is het morgen hopelijk weer over, want dan wil ik mijn reis alweer vervolgen naar Dalat. Nog veel te zien en slechts 1.5 week te gaan, dus ik moet wat haast maken en kan eigenlijk geen dag verspillen met buikgriep. In het korte rondje dat ik door de stad gewandeld heb zag ik al dat het volledig is ingericht voor Russen. Veel Russen schijnen hier te komen voor een party en relax vakantie. Bijna alle borden voor bars, restaurants en winkels zijn in het Russisch geschreven en ik zie veel resorts. Niet echt een rustieke plek om dagen te blijven, dus ik ga zo snel mogelijk weer door:)

Leuk dat jullie allemaal mee lezen! Tot snel weer!

Ha Long Bay

Hallo allemaal!

Daar ben ik weer:) en weer een heel avontuur verder. Zaterdag ochtend vroeg vertrok ik met een bus naar Ha Long Bay. Een vrij krap busje en de rit was ongeveer 4.5u, dus mijn knieen konden daarna wel een wandelingetje gebruiken. Eenmaal op de boot maakten we kennis met de groep en kregen we een uitgebreide lunch van rijst, allemaal soorten vis,vlees, groenten en fruit. De natuur om ons heen was geweldig. Overal rotseilanden zover als het oog reikt, omgeven met prachtig turkoois gekleurd water. Helaas was het te koud om te zwemmen, maar het zag er allemaal geweldig uit. Na de lunch gingen we ergens aan land om een grot te bekijken. Opzich een mooie grote grot, maar helaas schenen er groene gele blauwe en rode lampen vanuit elke hoek en liep je in een rijtje toeristen, waardoor het voor mij niet een bijzondere bezienswaardigheid was. Hierna gingen we een tochtje maken met een kayak, wat ik wel weer heel leuk vond. Lekker zelf tussen de rotseilandjes door kayakken gaf me het gevoel alsof ik op een zeer avontuurlijke reis was. Hierna gingen we aan boord en kregen we weer een lekkere maaltijd voorgeschoteld. Na de maaltijd moedigden de Vietnamezen ons aan om karaoke te spelen, DE activiteit en tijdsbesteding hier in Azie, maar ze konden ons er niet echt warm voor krijgen. Wij vulden onze avond met geklets en kaartspelletjes. Er bleek een echte magicien op de boot aanwezig te zijn, de australische Damian. Hij vermaakte ons met werkelijk de moeilijkste kaart trucs, die hij allemaal vlekkeloos onder de knie had. Heel knap, het zorgde ervoor dat de ogen van de vietnamese crew bijna uit hun hoofd vielen van verbazing en ze bleven maar vragen om more more again again.

De volgende dag werden we gewekt voor ontbijt. Hierna splitsten de groep zich op, de ene helft had gekozen voor 1 nacht op de boot en zou weer terug richting de haven gaan, en de andere groep waaronder ik had gekozen voor een 2e nacht in een bungalow op het eiland. Wij moesten overstappen op een andere, kleinere boot en vertrokken richting het eiland. Deze tocht vond ik echt de alles mooiste tocht van afgelopen dagen. We verlieten de erg toeristische baai Ha Long Bay, waar elke 2 meter een andere grote toeristen boot het uitzicht verpest, en gingen naar een andere baai die nog mooier was en waar geen enkele toeristen boot te zien was. Voor deze baai moest je namelijk een fee betalen, wat ervoor zorgt dat de boten die er niks te zoeken hebben er niet naartoe gaan. Prachtig konden we alle eilanden bekijken een foto's maken zonder toeristen erop. Ook vaarden we lang de drijvende dorpen die hier nog steeds zijn. Dat zijn kleine hutjes op drijvende vlotten. Ongelooflijk hoe die mensen daar kunnen leven, heel bijzonder om te zien. Na 2u varen zagen we een prive stukje eiland met bamboe en houten hutjes erop, onze bungalows. Helaas was het nog steeds behoorlijk fris, want in de zomer moet dit helemaal fantastisch zijn, maar ook nu zag het er prachtig uit. 's Middags gingen we voor een fietstochtje. Het was heel mooi, maar ik dacht ach gewoon een fiets tocht zoals ik elke dag fiets, maar alle niet Nederlanders vonden het helemaal fantastisch. Met hun sportkleding aan, zie strakke hardloopbroeken en shirtjes, gingen ze op pad. 's Avonds kregen we weer lekker eten en na nog even kletsen lag iedereen al op tijd in bed.

De volgende ochtend, dag 3 in Ha Long Bay, werden we om 8u alweer opgehaald met een boot. We hadden weer de meest prachtige tocht voor 2u voordat we weer in het drukke Ha Long Bay aankwamen en moesten overstappen op de grote boot. Hier kregen we lunch, we leerden hoe we spring rolls moesten maken, een echte lekkernij hier, en vaarden terug naar de haven.

's Avonds was ik weer terug in Hanoi, maar toen kwam er nog iets heel gezelligs. Rinke (Eelco's broer) en Stephanie waren voor 1 dag in Hanoi, voordat ze vandaag weer terug naar Amsterdam zouden vliegen. We hebben met zijn drieeen lekker Vietnamees gebbq't. Je had een klein tafeltje met een eigen klein bbq'tje waarop je stukjes vlees en groente kon bakken. Echt een ding wat je gedaan moet hebben als je in Hanoi bent geweest vonden we. Daarna deden we nog een drankje en nu zijn ze weer in het vliegtuig gestapt. Goede reis naar huis Rinke en Stephanie!

Ik blijf vandaag in Hanoi lekker rustig aandoen, want ondanks dat de 2 tours van afgelopen week echt een geweldige ervaring waren, was het ook wel erg druk en vermoeiend. Het zonnetje schijnt volop, dus ik slenter straks rustig wat door de straten, voordat ik morgen doorvlieg naar het zuiderlijker gelegen plaatsje Hoi An.

Tot snel weer allemaal!:)

Hanoi en Sapa

Hallo allemaal!

Al een aantal dagen weg en veel beleefd, dus tijd voor een update aan jullie:) Zondag 4 januari ben ik vertrokken naar Vietnam, om daar maandag 5 januari in de middag aan te komen. Een lange vlucht met natuurlijk weinig slaap, dus ik was erg moe bij aankomst. Gelukkig had ik vervoer geregeld naar het hostel, dus ik hoefde alleen maar te volgen, in te stappen en werd voor de deur afgezet. Die dag was ik erg moe dus behalve een kleine wandeling heb ik niet veel meer gedaan. Tijdens die kleine wandeling viel me wel gelijk op hoe ontzettend groot en chaotisch deze stad is. Overal kleine straatjes vol plastic stoelen (tot enkel hoogte zo klein) met mensen die zitten te eten of dingen verkopen. De straat oversteken was gelijk een uitdaging. Scooters en auto's rijden in volle vaart kris kras door elkaar, geen verkeersregels, gewoon voorrang nemen schijnt hier het motto te zijn. Ik leerde dan ook al gauw dat ik gewoon mijn verstand op 0 moest zetten en met schouders naar achter de weg op moet gaan, zelfverzekerde blik in je ogen. Verbazingwekkend genoeg word je niet aangereden, maar gaat het verkeer, al is het rakelings, om je heen.

Dinsdag, de eerste echte dag in Hanoi. Bij het ontbijt maakte ik kennis met een Nederlandse jongen die hier met zijn vader aan het rondreizen is. Met hen samen heb ik door Hanoi gewandeld en verschillende musea bezocht, zoals de oude gevangenis, het vrouwenmuseum, museum of arts en de temple of literature. Vooral het laatste had ik niet willen missen. Mooie tempels in Chinese stijl gebouwd met een prachtige tuin rondom. 'S avonds was ik weer terug in het hostel, want om half 9 vertrok mijn nachttrein naar Sa Pa.

De nachttrein, een heel avontuur opzich. Een beetje angstig keek ik naar de kleine smalle bedjes die boven elkaar hingen in een nog kleiner uitziend hokje. 4 bedden per hokje zijn er, en dan aan het eind van de gang een wc en wastafeltje (de geur kan je er vast zelf bij bedenken). Het hielp niet mee dat 2 Thaise mensen die in hetzelfde hokje sliepen als ik de grootste koffers bij zich hadden die ik ooit heb gezien. De hele vloer was nu gelijk bedekt en je moest je balancerend op de bedden zien te verplaatsen. Een nachttrein met een bed, lekker slapen zul je denken. Helaas verliep dat anders voor mij, de toch al slechte slaper. Ik deed erg mijn best met 3 dubbele oordoppen in en een deken opgetrokken tot over mijn oren, maar slapen in een wiebelende hobbelende trein dat aan 1 stuk door een keihard boemeldeboemeldeboemeldeBOEM laat horen ging voor mij niet op. Om 5 u s ochtends kwamen we aan op het station, waarna we met een mini busje naar Sa Pa werden gebracht. Daar begon het avontuur pas echt. We werden in een groep van 10 ingedeeld, kregen een gids en daar gingen we op pad. 2 dagen zouden we gaan rondtrekken met tussendoor een overnachting in een homestay. Het uitzicht was werkelijk prachtig. Rijstvelden overal waar je keek, met tussendoor wat huisjes van de locale bevolking. De locale bevolking volde ons vanaf het dorpje op de voet. De zinnen 'I walk with you, I help you, you buy from me' zullen me nog lang bij blijven want dat was natuurlijk de bedoeling. De vrouwen liepen uren met ons mee tot we ergens gingen lunchen of slapen, dan kwamen ze opeens met allemaal handgemaakte tasjes en sieraden aanzetten die je moest kopen, want ze hadden tenslotte zo ver met je meegelopen de hele tijd, dan moest je nu wel iets van ze kopen toch? Na 2 dagen eindigde ik met 2 tassen, een portemonnee en een armband.. Want na elke stop kwam er weer een nieuwe stam met ons meelopen waar we natuurlijk ook weer dingen van moesten kopen.

De homestay zag eruit als een soort schuur, met een keuken, douche en op de vide wat matrassen waar we konden slapen. De bewoners zelf hielden zich niet echt met ons bezig, wat wel jammer was. Gelukkig was de groep gezellig en vermaakten we onszelf onder het genot van een hapje en een drankje. Die nacht had het hard geregend en op dag 2 zaten we in een enorme wolk. We konden helaas niet van het uitzicht genieten, maar de tocht werd desde avontuurlijker. Stel je kleine mountainbike-achtige paadjes voor, stijl de berg op en af, en dan helemaal onder de modder. Het was 1 grote glijbaan. Soms dacht ik misschien kan ik beter gewoon gaan zitten en naar beneden glijden, zou een hoop gedoe kosten. Ploeterend en klauterend en met een paar hilarische valpartijen bewogen we ons zo een paar uur voort. Ik voelde me een echte bergwandelaar.

In de middag kwamen we weer aan in Sa Pa, waarna ik met de nachttrein weer terug ging naar Hanoi, waar we om 4 u 's ochtends aankwamen. Dat werd dus weer een slapeloze nacht, wat ervoor zorgde dat ik nu met wallen tot onder mijn oksels en steeds dichtvallende ogen achter de computer zit. Voor vandaag heb ik dan ook geen wilde plannen. Ik ga wat rondwandelen, de stad verder verkennen en vanavond als ik weer een bed tot mijn beschikking heb duik ik er gelijk in. Morgenochtend vertrek ik naar Ha Long Bay voor 3 dagen, dus even een nacht goed slapen voor die tijd klinkt helemaal niet slecht.

Leuk allemaal dat jullie me zo volgen, tot snel weer!