Hee allemaal:)

Nog een laatste update voordat ik morgen weer in het vliegtuig naar Amsterdam stap. Aan de ene kant heb ik zin naar huis te gaan en iedereen weer te zien, aan de andere kant ga ik het avontuur en de vele ervaringen missen.

Na mijn relax dag in Mui Ne, vertrok ik vrijdag naar Ho Chi Min. Weer een hobbelige bobbelige busrit van 6u. Eenmaal in Ho Chi Min aangekomen had ik geen idee waar ik was, dus ik besloot gebruik te maken van een Xe Om. Helaas was dit niet de beste chauffeur die hier in Vietnam rond rijdt. Hij week te laat uit voor een andere scooter, waardoor ik mijn been lelijk brandde aan de uitlaat. Eerst dacht ik het gaat nog wel, gewoon hop naar het hostel, inchecken, tas dumpen. Toen kwam ik een Australische jongen tegen die ook geneeskunde studeert, maar dan een aantal jaar verder dan ik. Hij zei dat het toch wel erg groot was en we op zoek moesten naar een dokter. Gelukkig besloot hij me te vergezellen op onze zoektocht naar een ziekenhuis. Eerst zat ik in een nieuw, luxe uitziend ziekenhuis, maar ze zeiden dat dit alleen voor zwangeren was en wezen me een ander adres. Dit ziekenhuis leek rechtstreeks uit de jaren 50 te komen, of nog verder terug. Het zag eruit als een soort bunker, lekkende kranen en ventillatoren die rammelden. Gewoon alles wat je kan bedenken maar dan nog erger. Voor ik van de schrik bekomen was stond de dokter al voor mijn neus. Hij sprak helaas niet meer engels dan hello en thank you, maar probeerde toch een hele anamnese af te nemen. Uiteindelijk schreef hij een recept voor antibiotica uit en iets tegen ernstige leverschade bij mega brandwonden ?!(kwamen we later toen we wifi hadden en het konden opzoeken pas achter:P). Ook liet hij ons 200.000 dong betalen en voordat ik om een bon kon vragen was hij al weg. Die 200.000 dong waren sowieso illegaal bedachten we ons later. Ik baalde natuurlijk van het gevoel afgezet te worden en dat het zo'n oneerlijke arts is (zoals ik dus later duidelijk niet wil worden), maar ach het is minder dan 8 euro dus ik besloot er niet meer achteraan te gaan. Braaf liepen we met mijn recept naar de apotheek, waar we ook nog verband en ontsmettingsmiddel haalden. Gewapend met deze uitrusting ging ik terug naar het hotel, klaar om infecties te voorkomen.

De volgende dag vertrok ik alweer op tijd richting Vinh Long, een plaats in de Mekong Delta. Ik had besloten geen tour te boeken, maar er op eigen houtje naartoe te gaan en had een homestay geboekt. Onderweg had ik wel even spijt van deze dappere actie, omdat ik overal gewoon op een busstation neergezet werd met tientallen dezelfde grote rode bussen en niemand buiten de hotels spreekt Engels. Gelukkig kwam het allemaal goed en na een rit met een taxi, min busje, grote bus, taxi, veerpont en als laatste Xe Om, kwam ik bij de homestay aan. De homestay lag niet in Vinh Long zelf, maar op een eiland ernaast, An Binh. Bij de homestay aangekomen voelde ik me gelijk helemaal op mijn gemak. Prachtige natuur, hangmatten, terrasjes, grote tuin en overal water. De hartelijke ontvangst van de eigenaar en de verassing dat ik in een prive kamer geinstalleerd was maakten het nog beter. Die middag besloot ik rustig aan te doen. Ik wandelde wat rond door de omgeving, las een boek in 1 van de hangmatten en dronk een drankje bij het water. Ik ontmoette een aardig Fins koppel, waarmee ik nog een fietstochtje maakte en heerlijk dineerde. Om 21u vertrokken we allemaal naar onze kamers, moe van de dag.

De volgende dag om 6u vertrok de boottocht naar de drijvende markten. Ik deelde deze boot met een Frans Canadees gezin en een deens koppel uit het hostel. We kregen heerlijk brood, omelet, fruit, koffie en thee op de boot. Het is hier niet lang donker zoals in nederland, de zon is al op om 6u dus we konden gelijk op pad. De natuur en het water waar we vaarden was prachtig. De drijvende markt hier stelde eerlijk gezegd niet heel veel voor, wat boten met fruit, vlees en groente en dat was het wel, maar de tocht er naartoe was heerlijk. Hierna gingen we over naar kleine roeiboten. Dit zijn niet de roeiboten die ik ken uit Nederland, maar hier staat 1 vrouw achterop met 2 riemen waarmee ze vooruit roeit. We vaarden met de roeiboten door kleine kanalen, weer met prachtige natuur. Eenmaal terug in de homestay besloot ik een ronde te fietsen over het eiland. Dit is in ruim een uurtje gedaan en ik at de meest lekkere vegegarische noedelsoep tot nu toe en ik dronk ijs koffie en ijs thee (wat hier letterlijk warme koffie en thee is, afgekoeld door ijsklontjes, niet de zoete ice tea uit de supermarkt isaac;P). Eenmaal terug in de homestay ging ik weer relaxen in de hangmat, eten en op tijd naar bed. De dag erna ging ik weer terug naar Ho Chi min. Het Frans Canadese gezin reisde met me mee, zodat ik niet alles zelf hoefde uit te zoeken en we gewoon rustig konden zitten.

In Ho Chi Min aangekomen checkte ik in bij mijn guesthouse, om vervolgens gelijk de stad te gaan verkennen. Ho Chi Min is een stuk moderner dan Hanoi, met grote straten, veel flats en nieuwe gebouwen. Makkelijk om in rond te lopen, ik verdwaalde niet continue zoals in Hanoi, maar wel minder sfeervol. In niet te lange tijd had ik de 'Notre Dame', het postkantoor , Paleis en Ben Tanh markt bekeken en ook nog eens de winkeltjes en restaurantjes. Ik kwam erachter dat 1 dag eigenlijk wel genoeg is om alle bezienswaardigheden te bekijken en had geen spijt van mijn keuze om langer in Mui Ne en de Mekong Delta door te brengen.

Vandaag vloog ik van Ho Chi Min weer terug naar mijn oude vertrouwde Hanoi. Een vlucht om niet meer te vergeten zeg ik maar. De Aziatische vrouw naast me zat helemaal met haar benen over die van mij heen, haar arm lag ongeveer in mijn schoot. Toen we geland waren begonnen ze aan me te trekken, me te slaan en naar me te schreeuwen dat ik hun bagage uit het bagage ruim moest pakken omdat ik lang was. Toen in de airport shuttle bus greep ze zich aan mijn T-shirt vast als ze dreigde te vallen, waardoor mijn T-shirt helemaal uitrekte en ik met zeer veel inkijk in de bus stond. Ik had het helemaal gehad en toen de bus er was rukte ik me los en stormde ik weg. Dit zijn dingen die ik zeker niet ga missen als ik weer terug in Nederland ben, iedereen heeft hetzelfde idee van een grote persoonlijke ruimte;)

Nu ben ik weer in Hanoi, in het hostel waar ik de eerste week ook verbleef. Het voelde goed weer in de oude vertrouwde straatjes rond te kunnen struinen, lekker wandelen rond het mooie Hoan Kiemmeer. Ook het feit dat ik geld uit moet geven, omdat ik het na morgen toch niet meer kan gebruiken en het niet de moeite is om het om te wisselen, voelde goed. Een drankje hier, ijsje daar, nog een souveniertje extra, zo liep ik door de straten. Inmiddels is het bijna tijd voor mijn laatste hapje eten bij een straattentje, voordat ik mijn tas ga pakken en me voor ga bereiden op de reis terug. Morgen om 9.30u vertrek ik naar het vliegveld. Dan vlieg ik om 13 u naar Kuala Lumpur, waar ik 6.5u (!) moet wachten, om vervolgens om 6.30 aan te komen in Amsterdam. Voor de goede rekenaar onder ons, dit is een reis van 27u met taxi erbij, dus niet echt iets waar ik naaruit kijk:p Ik ga dus maar op tijd naar bed en begin uitgerust en goedgezind aan de lange trip:)

Tot snel weer in Nederland allemaal!!!